GEO5 Software

Online Help

Tree
Settings
Program:
Language:

Nośność pozioma - metoda Broms'a

Analiza pojedynczych pali według Broms'a opisana jest w Broms (1964). Metoda ta jako założenie przyjmuje wyłącznie pale w gruntach jednorodnych. Z tego powodu nie umożliwia analizy pali w podłożu uwarstwionym. Metoda analizy nośności poziomej pali jest definiowana w ramce "Ustawienia", zakładce "Pale".

W przypadku zastosowania do obliczeń nośności poziomej metody Broms'a program pomija zdefiniowane wcześniej warstwy gruntu. Parametry gruntu do obliczeń nośności poziomej definiuje się w ramce "Nośność pozioma" na podstawie rodzaju gruntu (spoisty, niespoisty).

Parametry, które należy zdefiniować w celu przeprowadzenia analizy nośności poziomej pali tą metodą to parametry materiałowe pala (moduł sprężystości oraz wytrzymałość zastosowanego materiału), geometria pala (długość pala l oraz jego średnica d), jak również obciążenie pala wynikające z sił tnących i momentów zginających.

Współczynnik sztywności pala β dla gruntów spoistych wyraża się następująco:

gdzie:

EI

-

sztywność na zginanie przekroju pala [MNm2]

kh

-

moduł reakcji podłoża [MNm3]

d

-

średnica pojedynczego pala [m] - w przypadku pali o zmiennym przekroju kołowym przy obliczaniu parametru β zakłada się stałą średnicę pala d1 zdefiniowaną w ramce "Geometria"

Współczynnik sztywności pala η dla gruntów niespoistych wyraża się następująco:

gdzie:

EI

-

sztywność na zginanie przekroju pala [MNm2]

nh

-

współczynnik zmiennosci modułu gruntu [MNm3]

Program automatycznie określa czy uwzględniany będzie pal długi czy krótki w oparciu o wartości β*l (dla gruntów spoistych) oraz η*l (dla gruntów niespoistych), odpowiednio. Ze względu na fakt, że w literaturze dostępne są różnorodne kryteria dla różnych typów pali, program umożliwia ich samodzielne definiowanie przez użytkownika. Dla pali o pośredniej długości w analizie sprawdzane są zarówno pale krótkie jak i długie a program automatycznie wybiera wynik z uzyskaną niższą wartością nośności poziomej pala Qu.

Okno dialogowe "Kryteria typu pala"

Kryteria typu pala (długi, krótki, średni) uwzględniane są według następujących warunków:

  • głowica swobodna: dla pali długich β*l > 2,5; dla pali krótkich β*l < 2,5
  • glowica utwierdzona: dla pali długich β*l > 1,5; dla pali krótkich β*l < 1,5

Typ pala (podparcie głowicy pali) może być uwzględnione dwojako:

  • głowica swobodna - obrót w poziomie głowicy pala nie jest ograniczony
  • glowica utwierdzona - obrót w poziomie głowicy pala jest zablokowany. Sytuacja taka zwykle ma miejsce w przypadku pali będących częścią grupy pali.

Innym istotnym parametrem, który należy określić jest nośność giętna. Wartość to jest wyznaczana przez program na podstawie następujacego wzoru:

gdzie:

Wy

-

wskaźnik wytrzymałości przekroju pala [m3]

f

-

wytrzymałość maetrialu pala [MPa]

γk

-

współczynnik redukcyjny nośności przekroju [-] - nośność przekroju, według różnych norm, przemnażana jest przez rózne współczynniki bezpieczeństwa. Współczynnik ten umożliwia przystosowanie programu do wszystkich norm.

W przypadku pali betonowych zbrojonych (pali żelbetowych) nośność giętna Mu zależy od ilości zaprojektowanej stali.

Współczynnik redukcji nośności γQu redukuje całkowitą wartość nośności poziomej pojedynczego pala, w sposób następujący:

gdzie:

Qu

-

nośność pozioma pojedynczego pala [kN]

γQu

-

współczynnik redukcji nośności [-]

W wyniku przeprowadzonej analizy otrzymuje się wartość nośności poziomej pojedynczego pala Qu, lub odpowiednio Qu,red oraz przemieszczenie pala w poziomie terenu u.

Literatura:

[1] BROMS, BENGT. B.: Lateral Resistance of Piles in Cohesive Soils. Proceedings of the American Society of Civil Engineers, Journal of the Soil Mechanics and Foundations Division, Vol. 90, SM2, 1964.

[2] BROMS, BENGT. B.: Lateral Resistance of Piles in Cohesionless Soils. Proceedings of the American Society of Civil Engineers, Journal of the Soil Mechanics and Foundations Division, vol. 90 SM3, 1964.

Try GEO5 software for free.